Info
Ten blog rowerowy prowadzi kobi z miasteczka Kraków.
Mam przejechane 13782.74 kilometrów w tym 163.00 w terenie.
Jeżdżę z prędkością średnią 18.43 km/h i się wcale nie chwalę.Suma podjazdów to 0 metrów.
Więcej o mnie.
Moje rowery
Wykres roczny
Archiwum bloga
- 2015, Czerwiec3 - 0
- 2014, Październik3 - 0
- 2014, Wrzesień16 - 10
- 2014, Sierpień31 - 7
- 2014, Lipiec9 - 4
- 2014, Czerwiec1 - 0
- 2013, Listopad1 - 0
- 2013, Wrzesień14 - 2
- 2013, Sierpień28 - 19
- 2013, Lipiec19 - 12
- 2013, Czerwiec1 - 1
- 2013, Maj5 - 1
- 2012, Listopad10 - 2
- 2012, Październik2 - 0
- 2012, Wrzesień4 - 5
- 2012, Sierpień4 - 0
- 2012, Lipiec2 - 0
Grecja Bałkany 2013
| Dystans całkowity: | 4003.94 km (w terenie 0.00 km; 0.00%) |
| Czas w ruchu: | 212:32 |
| Średnia prędkość: | 18.84 km/h |
| Maksymalna prędkość: | 67.50 km/h |
| Liczba aktywności: | 36 |
| Średnio na aktywność: | 111.22 km i 5h 54m |
| Więcej statystyk | |
- DST 143.43km
- Czas 07:12
- VAVG 19.92km/h
- VMAX 64.00km/h
- Sprzęt GT Avalanche 1.0
- Aktywność Jazda na rowerze
Dzień 7 - Ciąg dalszy Rumunii
Poniedziałek, 22 lipca 2013 · dodano: 15.10.2013 | Komentarze 0
Niesamowicie upalny dzień, mimo używania kremu z filtrem ochronnym SPF 50 jesteśmy spaleni i cali w pęcherzach. Po 7 rano wyjeżdżamy nie wiedząc za bardzo gdzie jechać, najpierw pytamy rolnik, który próbuje tłumaczyć po rumuńsku pokazując na odległy maszt telewizyjny. Musimy się kierować na miejscowość Pata i Boju. Okazuje się, że wczoraj zrobiliśmy niepotrzebnie pod koniec dnia parę kilometrów podjazdu o czym przekonujemy się gdy młody chłopak jadący do pracy sprawdza nam na mapach google jak powinniśmy jechać. Popatrzył na naszą mapę i powiedział „Come on me” co znaczyło po mojemu Follow me. Jedziemy za nim zjazdem koło 2 kilometrów i na rondzie kieruje nas na właściwą drogę, którą wczoraj mijaliśmy. Dzień bardzo wycieńczający, masa podjazdów, ciężkie drogi, szuter lub składane bloki betonowe. Jedziemy kilkanaście kilometrów drogą teoretycznie z zakazem dla rowerów. Dzień kończymy za miastem Medias na wzgórzu rozbijając namioty. Już szósty dzień walczę z koszmarnym bólem dolnej szóstki i od wczoraj dolnej ósemki. W mieście Turda idę do apteki, pani łamanym angielsko-rumuńskim daje mi antybiotyk w postaci tabletek, które miałem brać trzy razy dziennie. Mimo to decyduje się na pójście do dentysty. Znajduję gabinet lecz asystentka mówie, że doktor będzie dopiero o 15 czy za 3 godziny. Bardzo fajna młoda kobieta, chciała mi przepisać receptę na następny antybiotyk i pokierowała rysunkowo na kartce gdzie jest jeszcze inny dentysta. Przy okazji spytałem ile kosztuje wizyta, więc okazuje się że zwykłe borowanie + plomba kosztuje 80 lejów, natomiast leczenie kanałowe 180 lejów. Chyba zostaje tylko stary sposób z kombinerkami. Paweł również próbuję mnie ratować tabletkami odkażającymi, które zabrał z Rabki. Dzisiaj odpuszczam kolację i próbuję szybko usnąć. Ciekawą rzeczą dzisiaj było spotkanie 9 letniej dziewczynki o imieniu Aleksandra, która mieszka w Medias, jej mama pracuję w szpitalu, a tata jest na emeryturze. Bardzo podobały jej się moje tautaże i flaga AGH. Na odchodne dostaje od nas batonik zbożowy. Rano też zaczepli nas dwa starsi panowie mówiąc, że byli w Krakowie w kościele mariackim. Dzień pełen bólu przez ó zamknięte. Oby jutro było lepiej!!!
- DST 105.79km
- Czas 06:14
- VAVG 16.97km/h
- VMAX 47.00km/h
- Sprzęt GT Avalanche 1.0
- Aktywność Jazda na rowerze
Dzień 6 - Cluj Napoca
Niedziela, 21 lipca 2013 · dodano: 15.10.2013 | Komentarze 2
Niedziela, 7 15 wstajemy, zapowiada się upalny dzień – 20 28 namioty rozłożone. Wczoraj ciężko było usnąć, jako że była sobota i ludzie odstresowywali się podobnie jak w Polsce czyli imprezując na dyskotekach, z której huk słyszeliśmy całą noc. Dziś dla odmiany nocujemy na wzgórzu, z którego widzimy całe miasto Cluj Napoca, wszystkie węzły komunikacyjne oraz lotnisko, na którym co chwila lądują samoloty. Wracając do dzisiejszego dnia, z pewnością był to dzień pełen wrażeń. Rano zaczynamy i jedziemy przez wioski do Cluj Napoca, teren jest dużo bardziej wymagający niż w poprzednich dniach, ciągle długie podjazdy. Po drodze Tomkowi wplątała się lina do mocowania namiotu do wielotrybu więc mieliśmy wymuszony postój, podczas którego z pobliskiego domu wychodzi do nas mężczyzna na oko po trzydziestce i pyta czy mamy jakieś kłopoty i czy może nam jakoś pomóc. Akurat kończyliśmy naprawiać awarię więc mówie, że wszystko wporządku. Rozmawiamy chwilę po angielsku o naszej podróży, proponuje że przyniesie nam wodę więc nie mamy nic przeciwko. Sprawiał wrażenie świadomego i inteligentnego gościa, któremu się powiodło w życiu. Dzisiaj było na prawdę gorąco więc dość często zatrzymuje się w przydrożnych domach prosząc o wodę, nikt nie odmawiał. Po niezłej wspinaczce dostajemy się w końcu do celu. Według mapy jest to po Bukareszcie drugie co do wielkości miasto w Rumunii, spędzamy tam sporo czasu. Miasto wydaje nam się piękne i stwierdzamy, że przydałoby się tam kiedyś wrócić. Na samym rynku koło jakiegoś pomnika rozmawiam jak się potem okazuje z dwiema siostrami Daily i Timca. Obydwie pochodzą z Węgier lecz Timca mieszka w Cluj Napoca, a Daily w jakimś mieście w pobliżu. Rozmawiamy koło 10 minut i spadamy dalej. Około 100 metrów dalej moją uwagę przyciąga muzyka tworzona przez chłopaka z gitarą i dziewczynę ze skrzypcami, którzy grają melodyjnie w nucie Boba Dylana. Chwilę słuchamy, ja kameruję, a Tomek rzuca im 5 lejów. Przybijam im piątkę i jedziemy dalej. Po chwili wracam tam spowrotem ponieważ nie zrobiłem pamiątkowego zdjęcia. No to teraz zaczyna się rozmowa i odziwo okazuje się, że pochodzą oni z okolic Montany w USA i podróżują po świecie grając i zarabiając w ten sposób. Byli w Gruzji, Turcji a potem wybierają się do Bułgarii. Dziewczyna mówi, że w 2007 roku było w Polsce w Warszawie, Krakowie, Wrocławiu, Kielcach i Częstochowie (nawet znała słowo Śląsk). Podróż jak podsumowali jest ich sposobem na życie. Żegnamy się i jedziemy próbując wydostać się z miasta w stronę Pata, niestety nigdzie nie było takiego oznaczenia. Pewien Rumun na rowerze w podeszłym wieku zaczepia nas i próbuje tłumaczyć po angielsku, że musimy wrócić do centrum miasta i tam szukać drogi. Tak błądzimy sporo czasu w końcu wjeżdżając w niesamowitą dzielnicę przepychu. Hotel Grand Italia, piękne wille i osiedla z cudownymi widokami. Szukając drogi parę kilometrów dalej widzimy coś co na długo utkwi nam w pamięci. Wjeżdżamy w przedmieścia – mnóstwo cyganów, dzieci jak i dorosłych. Dzieciaki grają w piłkę na ulicy, gonią się , rzucają kamieniami, a dorośli na poboczach palą jakieś ogniska. Chmara dymu spowodowała niesamowicie mroczną scenerie, na prawdę zawiało grozą. Po wczorajszym dniu myśleliśmy, że bezpańskie psy w Rumuni nie atakują ale dzisiaj gdy kilka watach psów biegło za nami zmieniliśmy zdanie. Pierwsze wrażenie na temat Rumuni : duży i ciekawy przekrój przez społeczeństwo, po przez piękne domy na wsiach obok, których widać lepianki i dostatnie życie w dużych miastach oraz cygańskie slumsy, które wyglądają jak w filmach. Strasznie dużo wrażeń, dla mnie najciekawszy jak dotąd dzień. Jest niedziela i kończy się pierwszy tydzień. Rozbijamy się na wzgórzu, obok nas przechodzi jakaś rodzina, której pytamy po angielsku czy możemy się tutaj rozbić. Mają nas za anglików i mówią ok ! Samolot ląduje, idziemy spać. Bye!!!
Daily i Timca
para grajków ze stanów ;)
ciężko się było wydostać ... 
- DST 149.74km
- Czas 07:35
- VAVG 19.75km/h
- VMAX 41.00km/h
- Sprzęt GT Avalanche 1.0
- Aktywność Jazda na rowerze
Dzień 5 - Romania wita !
Sobota, 20 lipca 2013 · dodano: 15.10.2013 | Komentarze 0
Parę minut po godzinie 8 przekraczamy granicę węgiersko-rumuńską, jedziemy w kierunku Satu-Mare, gdzie wypłacamy pieniądze i robimy zakupy w Kauflandzie. Tam miły starszy Pan, który przyjechał na zakupy rowerem daje nam siatkę papryki białej i czerwonej i kupuję wodę.Wydajemy prawie 40 leji, a następnie objadamy się więc możemy jechać dalej. Znajdujemy kantor i wymieniamy łącznie 75 euro. Zatrzymujemy się na parę chwil w Satu-Mare i robimy zdjęcia. Powoli zaczynamy wjeżdżać w głąb Rumunii, słyszymy częste „SALUT”, widzimy pozdrawiających i uśmiechających się do nas ludzi. Kierowcy tirów już kilkaset metrów przed nami trąbią dając znać, że są trochę więksi i żebyśmy byli ostrożni. Mając 83 km na liczniki zatrzymujemy się w końcu nad rzeką wzdłuż, której jedziemy do Cluj Napoca. Robimy pranie i doprowadzamy siebie do stanu użytkowania. Kończymy dzień robiąc prawie 150 km, jest 2140 i jesteśmy po obfitej kolacji, która zawierała Rumuńskie salami, pomidory z targu oraz papryczki od miłego Pana spod Kauflandu (jedna z nich okazała się być straszliwie ostra wypalając jamę ustną) i do picia tutejsze wino za 5 lejów oraz piwo Ursus. Znajdujemy się w okolicach miasta Zalau, większość Rumunów jest zaciekawiona naszymi osobami, wysyłając częste pozdrowienia i uśmiechy. Po zrobionym dzisiaj praniu i rozwieszeniu go po sakwach musiałem zgubić ulubioną koszulkę na ramiączkach, w której jechało się komfortowo. Póki co ciągle płasko, kilometry wpadają w miarę luźno lecz przygotowujemy się na liczne podjazdy, które będą się nasilać z każdym nowym dniem. SALUT !!!
- DST 163.82km
- Czas 07:46
- VAVG 21.09km/h
- VMAX 42.00km/h
- Sprzęt GT Avalanche 1.0
- Aktywność Jazda na rowerze
Dzień 4 - Tokaj World Heritage - Węgry
Piątek, 19 lipca 2013 · dodano: 15.10.2013 | Komentarze 0
Pobudka dokładnie o 4 44, budzi nas traktorzysta, który kursuje po polu kawałek od naszych namiotów. Wychodzę z namiotu i macham do gościa z wzajemnością. Zbieramy się i od razu czeka na nas 14 % podjazd więc nieźle się pocimy z samego rana. Jedziemy Słowacją lecz wzdłuż granicy z Madziarami jak nazwała Węgrów Pani w sklepie kierując nas na właściwą drogę i pytając o cel podróży oraz pochodzenie. O 730 przy drodze zatrzymujemy się na śniadanie i kilka razy słyszymy dźwięk klaksonów z pozdrawiających nas kierowców tirów zarówno z Polski i za granicy. Za niedługo wjedziemy już na Węgry gdzie zamierzamy kupić mapę. Na Węgry ja przeznaczyłem 2 tysiące forintów a Tomek 3 tysiące forintów. Kilka minut po 9 pod Tesco już na Węgrzech jemy drugie śniadanie. Rezygnujemy z mapy mając nadzieję, że jakoś sobie poradzimy mając do dyspozycji mapy Słowacji i Rumunii. Na Węgrzech bardzo tanie są pieczywo i woda. 1,5 litra wody kosztuje 0,59 forinta czyli około 85 groszy. Tak jak czytałem w większości relacji Węgry nie należą do najciekawszych krajów, droga ciągle jednostajna właściwie bez odczuwalnych podjazdów i zjazdów. Robimy spory dystans prawie 164 km, częste postoje w marketach i przerwy na posiłki na polanach. Doskwiera brud i pot, cały dzień nie znaleźliśmy rzeki, w której można by chociaż opłukać nogi. Dużo ścieżek rowerowych wzdłuż głównych dróg. Dzisiejszy nocleg ma miejsce w jabłkowym sadzie a właściwie kwaśno-jabłkowym sadzie około 10 km od granicy z Rumunią i jakieś 20 km od Satu Mare, gdzie jutro z rana się kierujemy mając nadzieję, że nikt nie obudzi nas przed 5 rano jak dzisiejszego poranka. Czwarty dzień za nami, prawie 500 km zrobione i póki co odpukać forma dopisuję. Męczą straszliwe upały i spalona schodząca z całego ciała skóra mimo stosowania kremu z filtrem ochronnym SPF50. Dobranoc ;)
- DST 119.95km
- Czas 05:37
- VAVG 21.36km/h
- VMAX 67.50km/h
- Sprzęt GT Avalanche 1.0
- Aktywność Jazda na rowerze
Dzień 3 - Do Koszyc - Słowacja
Czwartek, 18 lipca 2013 · dodano: 15.10.2013 | Komentarze 0
Rano zimno, straszna wilgoć. Budzi nas „ponury żniwiarz” hukiem swojej maszyny. Nie chcąc się narzucać szybko wstajemy i jedziemy w stronę rzeczki gdzie myjemy się i załatwiamy potrzeby fizjologiczne. Na uwagę zasługuję ciekawy sposób mycia głowy przeze mnie i Tomka. Kierujemy się w kierunku miasta Presov po drodze zatrzymując się w sklepach Kaufland, Tesco i Lidl, schodzi bardzo dużo wody. Kupujemy 20 długich bułek za 1 euro oraz wszystko co jest w promocji czyli np. Woda 1,5 l za 0,15 eurocenta. Średnia do 70 kilometra to 25,5 km/h, jedzie się rewelacyjnie. Dojeżdżamy do Koszyc mając 85 km na liczniku, tempo znacznie spadło, zaczęły się podjazdy i zaczęło brakować kalorii. W Koszycach robimy dłuższy postój gdzie w Tesco zaczepia mnie młoda Słowaczka psikając obydwie ręce perfumami. Tłumaczę jej, że nie mówię po Słowacku i że jedziemy z Polski do Grecji na rowerach i nie stać mnie żeby wydać 20 euro na perfumy więc pomagam jej wypełniając ankietę. Cała rozmowa odbyła się po angielski. Gdy wychodziliśmy ze sklepu tym razem zaczepił nas chłopak chyba w tych samych intencjach dlatego od razu grzecznie podziękowałem. Ogólne spostrzeżenia jeśli chodzi o Słowację to ogromny procent cyganów w stosunku do Słowaków oraz nieprzeciętna uroda naszych sąsiadek z tego kraju. Co chwila są w stanie odwzajemnić uśmiech co wydaje się u nich bardzo naturalne. Co do dzisiejszych usterek to w mocowaniu bagażnika u Tomka śruba ulega ścięciu, na szczęście mamy trochę śrub w zapasie . o 20 szukamy noclegu, rozbijamy się przy torach i drodze za drzewami, może nikt nas nie przegoni. Z śmiesznych sytuacji dzisiejszego dnia: na środku drogi były tory tramwajowe, w które po kolei jak jeden mąż wpadliśmy spadając z rowerów jak domino, na szczęście przy niewielkiej prędkości. Ocieramy porządnie sakwy, ale śmiech wygrywa zdecydowanie z wkurzeniem upadkiem. Pozdrorower !!!
Kosice bardzo ładne miasto
Parę sekund po "torowisku"
dozwolona prędkość - 10km/h
- DST 110.16km
- Czas 05:24
- VAVG 20.40km/h
- VMAX 65.50km/h
- Sprzęt GT Avalanche 1.0
- Aktywność Jazda na rowerze
Dzień 2 - Rabka - Nowy Targ - Jezioro Czorsztyńskie - Nidzica - Stara Lubovna - Plodif
Środa, 17 lipca 2013 · dodano: 15.10.2013 | Komentarze 0
Wstajemy opornie po wygodnym noclegu u Pawła na strychu. 830 schodzimy na obfite śniadanie przygotowanie przez mamę Pawła. Pojedzeni startujemy ! Jedzie się fajnie choć wycieńcza nas trochę 20 % podjazd kończący obszar Rabki Zdrój. Po drodzę zahaczamy o jezioro Czorsztyńskie, w którym biorę orzeźwiającą kąpiel, choć woda zimna. Dalej kierujemy się na Nidzicę gdzie zatrzymujemy się na zaporze robiąc kilka zdjęć. Kawałek drogi za Nidzicą przekraczamy granicę ze Słowacją, uzupełniamy zapasy wody i węglowodanów lecz płacimy już w euro. Dojeżdzamy do Starej Lubovnej i powoli szukamy noclegu. Nocleg znajdujemy w szczerym polu na wzniesieniu skąd doskonale widać skąd przyjechaliśmy. Chowamy się za drzewem i rozbijamy namioty. Oczywiście żeby nie było za cudownie nie mogę spać przez ból dolnej szóstki, która nagle dała o sobie znać w drugi dzień wyprawy. Dzisiaj również pierwsza mała awaria, na podjeździe do Nowego Targu Paweł zrywa linkę przedniej przerzutki. Generalnie jedzie się bardzo dobrze. Pozdrawiam !!!
- DST 87.37km
- Czas 04:28
- VAVG 19.56km/h
- VMAX 57.50km/h
- Sprzęt GT Avalanche 1.0
- Aktywność Jazda na rowerze
Dzień 1- Kraków - Rabka
Wtorek, 16 lipca 2013 · dodano: 15.10.2013 | Komentarze 0
Wstajemy z Tomkiem o 8 30 i spoglądamy na bajzel, który zrobiliśmy w mieszkaniu a który związany jest z zamieszaniem aby wszystko co ważne wziąć z naszego ekwipunku. Jedziemy żeby zrobić ostatnie zakupy czyli baterie do licznika i flagę Polski, którą kupujemy na Floriańskiej. Jemy śniadanie i podejmujemy wyzwanie spakowania się jako że o 12 chcieliśmy wyruszyć do Rabki gdzie jeszcze nocujemy u Pawła czyli trzeciego kompana na najbliższe dni. W końcu wyruszamy, jedziemy bocznymi drogami do Myślenic a potem do Rabki. Traska przyjemna około 75 km długości, w Myślenicach na rynku robimy sobie krótki postój jako, że nigdy w tym mieście nie byliśmy. Jemy po lodzie i ciastku oraz uzupełniamy bidony. Po drodzę po raz pierwszy na wyboju gubię sakwę jak się okazało za słaby miałem odciąg na dole i były spore luzy, naprawiam szybko niedopatrzenie i jedziemy dalej. W Rabce Paweł wita nas kiełbasami z grilla i pysznym sokiem jabłkowym własnej roboty. Pojedzeni, ruszamy do centrum Rabki-Zdrój miejscowości wypoczynkowej gdzie jest na prawdę godny uwagi ogromny park więc siadamy na ławce i wdychamy czyste powietrze. Potem z Tomkiem jemy jeszcze lody w Słodka Cafe i wracamy do gospodarza gdzie korzystając z okazji bierzemy prysznic (kto wie czy nie ostatni). W drodzę oczywiście okazuje się, że zapomniałem opony oraz czegoś jeszcze tylko nie jestem w stanie sobie przypomnieć co to było. Wziąłem za to poduszkę rozmiarów telewizora, która chłonie wilgoć z powietrza w błyskawicznym tempie. Jutro lecimy już poza granicę Polski czyli na Słowację. DOBRANOC !!!