Info
Ten blog rowerowy prowadzi kobi z miasteczka Kraków.
Mam przejechane 13782.74 kilometrów w tym 163.00 w terenie.
Jeżdżę z prędkością średnią 18.43 km/h i się wcale nie chwalę.Suma podjazdów to 0 metrów.
Więcej o mnie.
Moje rowery
Wykres roczny
Archiwum bloga
- 2015, Czerwiec3 - 0
- 2014, Październik3 - 0
- 2014, Wrzesień16 - 10
- 2014, Sierpień31 - 7
- 2014, Lipiec9 - 4
- 2014, Czerwiec1 - 0
- 2013, Listopad1 - 0
- 2013, Wrzesień14 - 2
- 2013, Sierpień28 - 19
- 2013, Lipiec19 - 12
- 2013, Czerwiec1 - 1
- 2013, Maj5 - 1
- 2012, Listopad10 - 2
- 2012, Październik2 - 0
- 2012, Wrzesień4 - 5
- 2012, Sierpień4 - 0
- 2012, Lipiec2 - 0
Sierpień, 2014
| Dystans całkowity: | 3498.35 km (w terenie 0.00 km; 0.00%) |
| Czas w ruchu: | 197:40 |
| Średnia prędkość: | 17.70 km/h |
| Maksymalna prędkość: | 71.50 km/h |
| Liczba aktywności: | 31 |
| Średnio na aktywność: | 112.85 km i 6h 22m |
| Więcej statystyk | |
- DST 147.76km
- Czas 07:23
- VAVG 20.01km/h
- VMAX 38.30km/h
- Sprzęt GT Avalanche 1.0
- Aktywność Jazda na rowerze
Dzień 40 - Do widzenia inż. Sierpień
Niedziela, 31 sierpnia 2014 · dodano: 30.09.2014 | Komentarze 0
20:33
– nie lubię niedzieli od dziecka. U mnie w rodzinnym mieście
zawsze w ten dzień było wyjątkowo ponuro, nikogo na ulicach,
wszystko pozamykane. Niedziela kończy tydzień, nigdy w niedzielę
nie dało się wypocząć, przynajmniej psychicznie ze świadomością
wizyty w szkole na następny dzień. Uczono nas przez 12 lat
przeróżnych przedmiotów, ale nikt nie nauczył, że wiedza to
przywilej, a nie żmudny obowiązek. Ja szkołę zawsze traktowałem
jako przymus, to też nigdy nie lubiłem tam chodzić. Połowę
liceum wagarowałem z ludźmi z klasy, teraz żałuję takiego
podejścia. Wiedza to coś wspaniałego, niekoniecznie system
edukacji, ale po co o tym piszę ?? Jest niedziela – niezwykła bo
nie dość, że kończy tydzień to jeszcze kończy miesiąc. Na
dodatek miesiąc wakacyjny czyli sierpień. Jutro już wrzesień,
który za cholerę nie kojarzy się z wakacjami, tylko ze szkołą i
nadchodzącą jesienią ! Jesień i zima ?? Okej pod warunkiem, że
jesień i zima będą trwały nie po 3 miesiące tylko po miesiącu.
Dla mnie byłby to cudowny układ: 5 miesięcy lato, 5 miesięcy
wiosna, miesiąc jesieni i miesiąc zimy.
No
więc tak mi się na melancholie zebrało z końcem lata...
Wracając
to wyprawy, to rozbiłem namiot przy jakimś kanale w Parc Naturel
Regional de Camargue, we Francji jak w Holandii dużo kanałów.
Dzisiaj
przełamałem pierwsze lody w rozmowie we Francji. Jakiś starszy Pan
pomógł mi gdy stałem patrząc w mapę, wskazał mi fajną drogę
zamiast krajówki. O 13:30 – robię sobie 1,5 godziny przerwy w
parku na obiad i lekką drzemkę. Francuzi dużo piknikują w parkach
co uważam za bardzo pozytywne. O 17:40 - złapałem gumę z tyłu,
jakieś dwa kolce z chwastu wbiły mi się w oponę, długo się
zastanawiałem czy jestem aż tak zmęczony, czy jednak coś nie tak
jest z dętką.
Zastanawiam
się jak długo jechać wybrzeżem Francji, to znaczy kiedy odbić na
północ Włoch.
Piosenka
na dziś ? Akurat – Pa Pa Pa 
ścieżki wzdłuż wybrzeża ;) 
ustrzeliłem ją ;) 
piknik w parku 
warto zwrócić uwagę na hardcorowy profil trasy ;))
- DST 160.13km
- Czas 08:14
- VAVG 19.45km/h
- VMAX 55.40km/h
- Sprzęt GT Avalanche 1.0
- Aktywność Jazda na rowerze
Dzień 39 - Ostra nagniotka po francusku
Sobota, 30 sierpnia 2014 · dodano: 30.09.2014 | Komentarze 0
20:35
– rozbiłem namiot przy ekspresówce, jak wynika ze znaków,
natomiast z mojej mapy wynika, że to zwykła droga krajowa. Nie
widząc wyjścia, ani alternatywy wjechałem, mimo zakazu na drogę
ekspresową. Tylko jeden klakson chciał ze mną pogadać więc jak
na tak duży ruch niezły wynik ;) Dzień dzisiaj zaczął się
dobrze, pobudka o 7:10, przed 8 już zacząłem pedałowanie. Na
wejście 5,5 kilometra zjazdu do centrum Quillan i potem aż do 80
-tego kilometra tak sobie trochę podjeżdżałem, trochę zjeżdżałem
na niewysokie wzgórza. Tak upłynęła mi większa część dnia,
powolutku, bez nerwusia. Popołudniu kupiłem na stacji mapę w skali
1:500000, która chyba będzie moim błędem, mam nadzieję, że uda
mi się z nią przejechać jakoś południe Francji. Świetny klimat
mają wsie francuskie. Piękne drogi w lesie, dużo zamków, wszystko
bardzo klimatyczne. Dzisiaj też byłem w dwóch trochę większych
miastach, czyli Narbonne i Beziers. Jutro już znowu wjadę na
wybrzeże, trzeba dać nura do morza i zmyć kilkudniowe zmęczenie.
Dziś udało się nakręcić ładny dystans – 160 kilometrów,
gdzieś po drodze przeszło 4 tysiące kilometrów... 
zaraz po przebudzeniu 
cudowne niebo było tego dnia ... 
inny wymiar :) ... 
Narbonne i wędkujący goście
- DST 109.12km
- Czas 06:53
- VAVG 15.85km/h
- VMAX 57.70km/h
- Sprzęt GT Avalanche 1.0
- Aktywność Jazda na rowerze
Dzień 38 - Etap Andora - Francja - Pireneje
Piątek, 29 sierpnia 2014 · dodano: 30.09.2014 | Komentarze 0
8:25
– takie ulewy i taką burze jak poprzedniej nocy pamięta się
tylko jak za małego dzieciaka. Namiot jakby był atakowany ostrymi
nabojami, a śledzie walczyły z potężnym wiatrem, ja natomiast
walczyłem z tym, żeby usnąć, ponieważ hałas uderzających z
dużą częstotliwością kropel deszczu był naprawdę duży. 9
stopni na plusie w nocy to niezła odmiana, gdyż przywykłem, że
śpię nago więc tej nocy zmarzłem niemiłosiernie. Nawet teraz o
8:30 zgrzytam zębami z zimna, a przecież jestem na wysokości około
1500 m więc nie jest to dach świata. Żeby się trochę zagrzać,
robię sobie na wejściu 22 kilometry podjazdu na „Port d'Envalira”
2408 mnpm. Odpoczywam chwilę, herbatniki, piwko i 37 kilometrów
zjazdu do miasteczka Ax-les-Thermes już we Francji. Zjechałem na
wysokość 752 m i skręciłem w prawo w piękną drogę D 613, która
prowadziła przez las na wysokość 1431 m na „Col de Chioula” -
to było znowu 10,5 kilometra podjazdu. Na wzgórzu w niesamowitej
mgle gotuję sobie spagetti, bardzo zimno, mży kapuśniaczek. Droga
prowadząca na „Col de Chioula” pokonałem właściwie bez udziału
samochodów, ruch był minimalny, droga cudownie mroczna :) Potem
czekało mnie 40 km zjazdu, ale tego typu, że od czasu do czasu
pojawiają się lekkie podjazdy. Dziś zjechałem na niższą
wysokość, żeby nie było powtórki z wczorajszej nocy. Rozbiłem
namiot 4 kilometry przed miasteczkiem Quillan. Naprawdę dzisiaj tyle
pięknych widoków, że buzia sama się raduje !!! 
Francja - 4 państwo wyprawy 
mroczna droga w mleku na Col de Chioula 1431 mnpm 
miejsce noclegu...
- DST 108.96km
- Czas 06:11
- VAVG 17.62km/h
- VMAX 71.50km/h
- Sprzęt GT Avalanche 1.0
- Aktywność Jazda na rowerze
Dzień 37 - Żegnaj piękna Hiszpanio, witaj Andoro:)
Czwartek, 28 sierpnia 2014 · dodano: 30.09.2014 | Komentarze 2
20:23
– mucho calor – upały nie odpuszczają, łepetyna już boli od
słońca, na szczęście noce deczko chłodniejsze. Dziś miałem
ostatni dzień w Hiszpanii ! Zakończyłem podróż, po tym cudownym
kraju ustanawiając swój Vmax = 71,5 km/h. Można się
było lepiej pożegnać ???
W
nocy spało się bardzo dobrze, więc zwlekam się dopiero o 8. Przed
10, zakupy w Lidlu, śniadanko i nagniatamy. Od rana towarzyszył mi
bardzo dobry humor więc cały dzień podśpiewywałem pod nosem
różne utwory. Ostatnie 10 kilometrów w Hiszpanii towarzyszyła mi
rowerzystka, która też co roku robi sobie krótką wyprawę z
sakwami. Ogarnął mnie duży smutek, gdy uświadomiłem sobie, że
hiszpańska przygoda się skończyła. W końcu etap
hiszpańsko-portugalski trwał 37 dni, z czego miesiąc w Hiszpanii,
od północy na południe, piękne miejsca, piękni ludzie, wspaniałe
wspomnienia...
O
19 zatrzymuje się w sklepie rowerowym w stolicy Andory i kupuję
dwie dętki za niecałe 5 euro – cena w porządku. Jak Portugalia
kojarzy mi się z Rumunią tak Andora z Kosovem czyli duże
pieniądze, które w szybkim tempie zrobią z pięknie usytuowanego
kraju turystyczną wioskę...
Jasne
wiem, przejechałem kraj główną drogą przez środek, pewnie na
obrzeżach jest dziko :)
Kierowcy
tutaj strasznie rozkojarzeni, strach trochę bo ruch duży. Mam 25 km
do granicy z Francją i kieruje się na Narbonne, z mapy widzę, że
jutro też będzie ostry dzień...
Żegnaj
Hiszpanio, miło było Cię poznać...
Ps.
Policja dzisiaj parę kilometrów przed Andorą zabrała mi
rejestrację (zrobili to z towarzyszącym im zawsze uśmiechem na twarzach)
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 
lubię to zdjęcie 
towarzyszka ostatnich hiszpańskich obrotów ;) 
nocleg - prawie 1500 mnpm
- DST 114.86km
- Czas 06:49
- VAVG 16.85km/h
- VMAX 54.10km/h
- Sprzęt GT Avalanche 1.0
- Aktywność Jazda na rowerze
Dzień 36 - Inland day - żniwa
Środa, 27 sierpnia 2014 · dodano: 29.09.2014 | Komentarze 0
20:04
– zacznę od wczorajszej nocy. Kasia wylądowała o 22:55, a
dopiero o 23:30 przywitałem ją w hali przylotów. Tak jak obiecała
przywiozła kabanosy, jakieś wiśniowe małpki i tym podobne :)
Obydwoje byliśmy bez formy więc 0,5 litra lubelskiej + dwie małpki
szybko podziałały. Jak to zwykle z Kotem, dużo rozmów o życiu i
ciekawych tematach. Po dwóch godzinach zakumplowaliśmy się z parą
francusko-portugalską, a na dodatek dosiadł się do nas podróżujący
samotnie pan koło 50 lat z Texasu, także mieszanka wybojowa. O 2 w
nocy Kasia wpada na pomysł, że ostrzyże mnie bo zarosłem, a tak
się składa, że ma nożyczki, specjalny grzebień i w ogóle jest
specjalistką. Długo to będę wspominać, darmowy fryzjer na
lotnisku w Barcelonie, Estamos locos ?
Po
3 w nocy wszyscy zgodnie zdecydowali, że dobrze byłoby się
zdrzemnąć 2-3 godzinki, więc weszliśmy do wewnątrz i każdy na
chwilę przyciął komara. O 6 rano gdy Kasia zbierała się ze
strażnikiem z Texasu na pociąg do Valencii, Mariny i Pedra już nie
było, zostawili tylko napis na kartonie „Was cool to meeting you –
Marina, Pedro”
Wyjechałem
z lotniska, zrobiłem może 2 kilometry i stwierdziłem, że nie ma
szans i muszę się zdrzemnąć chociaż dwie godzinki. Zjechałem z
drogi, nadmuchałem materac i rozłożyłem się na mokrej trawie
wchodząc w śpiwór. Wszystko spoko tylko mrówki mnie strasznie
pogryzły. Wstaję o 8, jest już jasno, patrzę a 50 metrów dalej
rusek rozbity z namiotem wcina śniadanie, podjechałem, zamieniłem
parę zdań i pojechałem. Naprawdę żal mi gościa...
Długo
nie mogłem znaleźć drogi na północ C 245, aż w końcu po kilku
pytaniach i wskazówkach od ludzi się udało. Dziś już poczułem,
że powoli się wznoszę coraz wyżej, sporo interwałów z przewagą
podjeżdżania. Do Andory mam 90 kilometrów, więc jutro powinno
udać się wjechać do tego małego kraju. Mały ale wariat ? 
- DST 38.72km
- Czas 02:58
- VAVG 13.05km/h
- VMAX 37.50km/h
- Sprzęt GT Avalanche 1.0
- Aktywność Jazda na rowerze
Dzień 35 - Penetracja Barcelony + wieczorne Aeropuerto
Wtorek, 26 sierpnia 2014 · dodano: 29.09.2014 | Komentarze 0
Pobudka
o 6:30 – bez budzika ! Prysznic, golenie i desayuno :) W 4 osobowym
pokoju w nocy było bardzo duszno, zaraz po przebudzeniu na balkoniku
napisałem relację z dnia 34. Do 11 musiałem się wymeldować, więc
nie przedłużając o 10:30 oddałem klucz. Miałem cały dzień i
chciałem objechać Barcelonę na tyle, na ile to możliwe. Z hostelu
ruszyłem prostu do Parku Guell na wzgórzu, z której jest doskonały
widok na miasto. Tam od 12 do 15 odpoczywałem w cieniu, ponieważ
upał dawał ostro w kość. Bardzo dużo ludzi podchodziło,
dosiadało się i zagadywało lub po prostu śmiało się z roweru z
rejestracją. Dziś też przełamałem się w końcu do Niemców. Od
Grandoli gdzie poznałem Daniela, do dziś gdzie porozmawiałem z
dwoma rodzinami z Niemiec. Bardzo przyjemni ludzie, świetnie mówiący
po angielsku, wyraźnie i płynnie. Potem mimo braku jakichkolwiek
znaków, które mogły by mówić, że jestem z Polski, małżeństwo
z Polski dostrzegło słowniczek hiszpańsko-polski ;) W porządku
ludzie, mieszkający na co dzień w Londynie. Spotkałem również 3
sakwiarzy z Rumunii, którzy jechali przez Kraków i nocowali tam
dzięki portalowi Warmshowers u Piotra Waksmundzkiego, którego
kojarzę z portali rowerowych. Mówili, że tylko w Polsce i Czechach
im się udało znaleźć nocleg z warmshowers, więc fajnie, że
Polska nie dała ciała ;) Poza Rumunami, również pogadałem chwilę
z dwoma Anglikami, którzy z Londynu przylecieli na 10 dni na
festiwal w Benicasim, na którym byłem przejazdem.
Później
odwiedziłem Palau Reial de Pedralbes, Camp Nou, Plaza Espania,
Muzeum sztuki, Font magica de Montjuic, wieża de Calatrava, Estadio
Olimpic, Ahella Olimpica, Teatr Grecki. Na pewno jest to piękne
miasto, bez dwóch zdań !
Przed
20 dojeżdżam na lotnisko i czekam na Kota ;) Czekając na lotnisku,
podjechał do mnie sakwiarz z Rosji w podeszłym wieku, któremu we
Francji ukradli paszport i nie jest w stanie wrócić do kraju.
Dostałem od niego czadową mapę Pirenejów w skali 1-150000. A
jutro już na północ... 
Adrian, Ja, Cornel 
Cornel, Bogdan, Adrian, chłopy łącznie w 80 dni zrobiły prawie 9 tyś. km SZACUN !!! 
żul żółw 
widok z Parku Guella 
W Krakowie nie mogliśmy się spotkać długo, więc w Barcelonie prościej :) czasy studiów, cała noc z kabanosami i wiśniówką z kubka Mango ;)
- DST 53.52km
- Czas 03:01
- VAVG 17.74km/h
- VMAX 51.50km/h
- Sprzęt GT Avalanche 1.0
- Aktywność Jazda na rowerze
Dzień 34 - BarcElena
Poniedziałek, 25 sierpnia 2014 · dodano: 28.09.2014 | Komentarze 0
Pobudka
o 6:30, leniwe pakowanie, śniadanie na punkcie widokowym, przed 8
zbieram się do jazdy. Piękna droga przez pierwsze 10 km wiła się
to w górę to w dół, to w prawo to w lewo. Wjazd do samej
Barcelony ułatwia mi CAMARERO (kelner), który jedzie do pracy na 10
na swej kolarce (spóźnił się, żeby mi pomóc). Udaje się
wjechać, zaczynam szukać hostelu, pierwszy podany przez Elenę
kosztuje 27 euro, więc odpada, drugi podany przez koleżankę Kasię
bez miejsc. W końcu z ogromną dozą szczęścia wylądowałem w
hostelu przy Sagrada Familia (katedra) o nazwie OLE BARCELONA !
Centrum miasta, cena 13 euro, super, jest git. O 19:30 jestem
umówiony z Eleną, więc mam jeszcze 5 godzin, które wykorzystuję
na zrobienie obiadu, prania i pogaduszki z różnymi fajnymi ludźmi
z północy Hiszpanii, Holandii, Hongkongu itp. Holenderka Chanelle
okazała się bardzo pomocna przy szukaniu hostelu ;) O 18:30
zmierzam w kierunku Plaza Universitad, gdzie jestem umówiony z
Eleną. Idziemy do poleconego przez nią baru i spędzamy tam 4
godziny, popijając Cruz Campo i zajadając orzeszki. Nawet sam
poszedłem do baru i zamówiłem, „Me gustarija un Cubo:))”.
Mógłbym z nią siedzieć dniami i nocami, ale niestety rano Elena
idzie do pracy. Wracam spacerkiem do hostelu, rozmawiam jeszcze długo
z dziewczyną z Hongkongu i idę spać, cudowny dzień :)
Ps.
Hehe, rano jak szukałem hostelu dość długo to spytałem jednego
gościa przy barze pijącego piwo o hostel Grafitti, nie wiedział
gdzie jest hostel, ale okazał się być Polako i zaprosił na piwo.
Nerwowy jak to Polak, z pracą w Barcelonie coraz gorzej zamiast
lepiej, żona denerwuje... 
Sagrada Familia 
moi kochani Baskowie, Josu i June :) młodzi sakwiarze 
... ME GUSTA ...
Zanica :)
- DST 125.91km
- Czas 06:48
- VAVG 18.52km/h
- VMAX 48.60km/h
- Sprzęt GT Avalanche 1.0
- Aktywność Jazda na rowerze
Dzień 33 - Dobre miejsce do spania, nie jest złe
Niedziela, 24 sierpnia 2014 · dodano: 28.09.2014 | Komentarze 1
20:56
– poprzednia noc nieprzespana, wczoraj sobota i nawet głęboko w
polach słychać było muzykę z klubu jakby był obok mojego namiotu
:)
Wstaję,
to samo co zwykle, kręcę powoli, to jakiś przystanek na śniadanko,
to w Lidlu po mojego ulubionego loda Gelatti (miażdży system), to
jakieś nektarynki, to jakaś drzemka.
W
mieście Tarragona, wreszcie na spokojnie naprawiłem sobie przedni
hamulec co by hamował. Najgorsze dzisiejszego dnia było znalezienie
wyjazdu z miasta Sitges w kierunku Barcelony, dwie drogi, C32 i C31.
Ta pierwsza to autostrada więc lipa, a druga to krajówka, tylko jak
ją znaleźć ?? 3 razy zatoczyłem wielkie koło wokół Sitges,
klnąc pod nosem i putując. Znaki prowadziły tak, że robiły z
człowieka idiotę !!! W końcu po trzykrotnym objechaniu miasta,
spytałem jakiegoś rowerzysty i podholował mnie kawałek i razem z
innym kolesiem wytłumaczyli co i jak. Oznakowanie tragiczne. Gdy już
wjechałem na dobrą drogę, piękną drogę, serpentynkę wzdłuż
morza, zjechałem na punkt widokowy i tam ta lepsza część dnia :)
Dwie dziewczyny, Elena i Ursula poprosiły o zrobienie zdjęcia, i od
słowa do słowa 40 minut gadki, mieszkają w Barcelonie, po
studiach, Elena architekt, Ursula pracuje w reklamie. Wymieniamy
numery, obiecują że znajdą mi na jutro jakiś hostel i jutro
wieczorem po ich pracy wypijemy piwko. Może obiecanki cacanki,
zobaczymy, miło by było. Tym optymistycznym akcentem skończyłem
dzień, mam jakieś 35 kilometrów do Barcelony, i rozbiłem namiot w
pięknym miejscu na skałkach przy punkcie widokowym. Do jutra :) 
Od lewej Elena, Włóczykij i Ursula 
a teraz rebus ?? Włóczykij, Elena i Ursula 
I jeszcze na koniec dla kolegów z czasów studiów i studentów budownictwa, odpowiedź na pytanie co to jest zwichrzenie !!!
- DST 108.55km
- Czas 05:27
- VAVG 19.92km/h
- VMAX 41.00km/h
- Sprzęt GT Avalanche 1.0
- Aktywność Jazda na rowerze
Dzień 32 - Gasoliniera no funciona
Sobota, 23 sierpnia 2014 · dodano: 28.09.2014 | Komentarze 0
21:05
– heh, śmieszny dzień dzisiaj miałem, dla Was nic śmiesznego
tutaj nie będzie, ale ja mam radochę gdy mogę pogaworzyć z
nieznajomymi:)
… W
nocy padało, więc sprawnie założyłem tropik, którego już dawno
nie zakładałem. Gdy pada, zawsze dobrze się śpi, więc niechętnie
zwlokłem się dopiero po 7. Rano zakupy w Mercadonie, potem w Lidlu
zrobiłem zapasy na dwa dni bo jutro niedziela i wolałem nie
ryzykować. Jadę, nawlekam kilometry, często robię sobie postoje,
to na fasolę w zalewie pomidorowej, to na piwko. Na jednym z
postojów podszedł do mnie dziadek mieszkający w pobliskiej wsi i
zaczęliśmy gadać, że z Polski daleko do Hiszpanii, a to Hiszpania
piękna, a północna to naj naj, że jutro Barca z Elche gra. O
meczu dowiedziałem się od Mariusza przez wiadomość sms, a gdy
dziadek usłyszałem, że takie rzeczy wiem to wpadł w euforię :)
Nie wiem czy, aż tak mnie polubił czy może miałem powtórkę z
zeszłego roku z Grecji, gdy rusek żołnierz-masażysta chciał
masować mi uda. Po 10 minutach dziadek klepnął mnie po udzie,
normalnie w sumie, ale potem znowu to zrobił, trochę dłużej i
dłużej. Nie wiem może to był jakiś gest sympatii albo po prostu
ściągam dziadków lubiących rowerzystów...
1,5
godziny później zatrzymałem się na stacji, nie wiem po co, po
prostu zejść na chwilę z roweru, może na mapę popatrzeć,
dychnąć w cieniu (często zatrzymywałem się na stacjach podczas
tej podróży). Spytałem oczywiście czy Tienes mapas ?, dziewczyna
30 lat, pokazuje mi mapy Michelin. Katalonia, Aragonia i Andora – 7
euro, więc pytam czy mogę tylko zajrzeć, nie kupować bo dineros
coraz mniej, a podróż długa. Dziewczyna miła, fajna, pozwala
porobić zdjęcia mapy aparatem, ale okazują się złej jakości,
więc finalnie kupuję mapę. Przy okazji uciąłem sobie z tą
sympatyczną dziewczyną 25 minut pogawędki. Komentowała, że
dzieci nie mam to mogę podróżować, sama też nie miała potomków,
że inżyniero, ale „No me gusta trabajo”, że zamiast pracować
wolę na rowerze pojeździć. Ona fizjoterapeutka, pracuje na etacie
na stacji, a po godzinach dorabia w domu w zawodzie. Jej dzisiejsza
dniówka polegała głównie na tym, że mówiła klientom, że
stacja nieczynna, że tylko sklep funkcjonuje bo wczoraj piorun
uderzył w coś i się popsuło wszystko i właściciel pojechał do
Barcelony po to coś nowe … Niezły ubaw miała z mojego
hiszpańskiego, w sumie ja też bo staram się, ale czasem kompletnie
słów brakuję. Lubię czasem zajechać na stację, dziewczyna
poprawiła mi humor na cały wieczór, potem 30 minut jechałem z
bananem na misce. Zwykła rozmowa, trochę śmiechu i człowiek
szczęśliwy. Kręcę dalej, do Barcelony jakieś 150 kilometrów,
mijam mocno obładowanego sakwiarza z Serbii Dragana, który jest 25
dzień w podróży. Jedzie z Serbii przez Bośnię, Chorwację,
Słowenię, Włochy, Francję, Andorę do Granady. W Barcelonie go
okradli, radzi żeby naprawdę uważać. Daję mu łatkę na dętkę
od przyczepki, gadamy 20 minut, wymiana kontaktów, nie wiem czemu
mówię do niego po hiszpańsku, skoro gadamy po angielsku.
Przesiąkłem już Hiszpanią i myślę że hombre ze mnie. Dragan w
przyszłym roku planuje podróż z Serbii do Tokio i Korei
południowej. Dzisiaj po miesiącu jazdy król Hiszpanii nadaj mojemu
pojazdowi rejestrację ;) ... 
na jednym z postojów ;) 
super dziewczyna ! 
Z Draganem... 
w końcu z tablicą rejestracyjną ;) 
- DST 93.29km
- Czas 05:22
- VAVG 17.38km/h
- VMAX 34.70km/h
- Sprzęt GT Avalanche 1.0
- Aktywność Jazda na rowerze
Dzień 31 - Benicasim chill reggae
Piątek, 22 sierpnia 2014 · dodano: 28.09.2014 | Komentarze 0
12:27
– jestem na plaży w Benicasim, jest pysznie, woda mokra, słoneczko
świeci, ludzi mnóstwo, więc nie da się czuć samotnie. Zamierzam
się tutaj wybyczyć do 16, poczytać książki i zrelaksować,
przecież nigdzie mi się nie śpieszy, nikt na mnie nie czeka, 22
dzień sierpnia dopiero, miesiąc mogę jeszcze śmiało pojeździć.
Zaczynając od zeszłej nocy, to rozbiłem się w jakimś wysokim
żelbetowym apartamencie mieszkaniowym przy plaży, wydawało mi się,
że będzie tam spokojnie, niestety nie było :) Co chwila ktoś
przechodził obok szkieletu, aż w końcu grupka młodzieńców,
weszła do pustych pomieszczeń w środku i zaczęła świecić
latarką po pomieszczeniach. Gdy natknęli się na mój namiot
zaczęli uciekać z krzykiem. Nie wiedziałem, że namiot wymiarów
2x1,5 metra, wywoła aż takie przerażenie u nastolatków. Potem
jeszcze jeden skradał się z latarką i chyba skumał widząc rower,
że nie jestem z mafii i że bezdomny tylko przez okres wakacji, nie
zawsze ;). W końcu udało się zasnąć na parę godzin, o 6 rano
się zebrałem do jazdy. Wczesny start, jeszcze ciemno, pobłądziłem,
nie pojechałem tak jak planowałem dzień wcześniej ale tranqilo. O
8 robię przerwę na herbatniki na plaży w Nules, a godzinę później
wcinam pyszne EMPANADILLAS z Lidla (to taki podłużny pieróg z
jakimś dziwnym, dobrym farszem w środku).
Od
paru dni zbieram się, żeby poruszyć wątek „kolarzy”. Tutaj w
Hiszpanii jest ich mnóstwo, sam przekonałem się dobroduszności
kilku z nich, ale niektórzy ?? Nie chcę typować czy większość
czy mniejszość z nich, ale spory procent z nich zachowuje się
jakby jechali o pokój na świecie. Jadą z tragicznym grymasem na
twarzy i bez przerwy spoglądając na licznik, co by sprawdzić czy
aby ich niesamowite łydki dobrze podkręcają tempo. Tak są tym
zajęci, że nie widzą, albo raczej udają, że nie widzą gdy
machnie się im ręką. Niektórzy są po prostu dziwni, oczywiście
mnóstwo kolarzy, reaguje uśmiechem, gestem ręki czy zwyczajowym
Hola !
O
15:20 - skończyłem sjestę i wsiadłem na rower, podczas drzemki
tak spiekło mi prawe udo, że tylko kwiczeć. Ujechałem może 2
kilometry, patrzę jakiś straszny tłok się robi na ścieżce przy
plaży, nagle widzę dużo ludzi w dredach, mój nos podpowiada, że
w pobliżu jest potężne zagęszczenie Marihuaniny. Sto metrów
dalej schodzę z roweru, słyszę dobrze brzmiącą gitarę klasyczną
podpiętą do prądu, przystaję z rowerem, słucham 10-15 minut,
mnóstwo młodych pięknych ludzi ciągle mnie mija. Postanawiam
siąść i kontynuować relaks, przysiadam się do gitarzysty Niemca,
dobry gitarzysta, fajną ma gitarę, daje chwilę zagrać. W
międzyczasie zdarzyła mi się sytuacja, która jak myślałem
wcześniej, występuje tylko w filmach typu American Pie. Mianowicie
podeszła do mnie dziewczyna w kapeluszu i spytała w twarz czy chce
z nią iść do jej namiotu, w wiadomym celu. Nie jestem w stanie
zrozumieć mojego mózgu w tamtej chwili, jest to niemożliwe ;) No
więc posiedziałem jeszcze przy gitarce z ludźmi następne dwie
godziny, dużo ludzi się przewinęło, Włoch Mateo, Hiszpan z
Madrytu, którego imienia nie pamiętam, dwie Włoszki, które razem
z Mateo myślały, że jestem z Mediolanu. Fajne popołudnie,
festiwal reggae trwał 9 dni !!! W pierwszy dzień festiwalu 15
sierpnia za zupełną darmoszkę grało SKATALATIES. Niestety nie
było mnie stać na bilet nawet na jeden dzień (30 euro), niestety
wszystkiego naraz się nie da, ale zawsze jest okazja żeby
przyjechać tutaj za rok ;)
17:40
– opuszczam moich amigos i jadę na północ w stronę Torreblanca
i Peniscola. Po 2 kilometrach łapię kapcia z przodu, 20 minut
wymuszonego postoju. Dzięki tej awarii miałem okazję dostrzec, że
po lewej stronie drogi, którą jechałem na wzgórzu jedzie dużo
rowerzystów. Zmieniam dętkę i i wracam 100 metrów, żeby wjechać
na cudownie piękny szlak pieszo-rowerowy, tunele w skałach, z
prawej strony widok na morze, coś pięknego. Po 90 kilometrach nogi
już osłabły, mało zjadłem dziś, chciałem wjechać do
Torreblanco na jakieś zakupy, ale policeman mnie cofa, że jakieś
wydarzenie i zakaz wjazdu. Więc z lichą bagietką muszę sobie
zorganizować dzisiejszą kolację i jutrzejsze śniadanie. Miesiąc
pedałowania za mną. Nie wiem czy jechać do Andory czy z Barcelony
od razu śmignąć do Francji ??? BANG !:P
nigdy nie zrywajcie kaktusa z drzewa, 40 minut wyciągałem setki małych wrednych kolców pensetą 
wiecznie młody, Ja, Hiszpan, Niemiec ;) 
super klimacik, super ludzie ;) 
piękna droga pieszo-rowerowa za Benicasim 
... miód ...
