DST 147.89km
Czas 06:53
V_AVG 21.49km/h
V_MAX 36.00km/h
Sprzęt GT Avalanche 1.0
Aktywność Jazda na rowerze

Dzień 32 - Polak, Węgier dwa bratanki...

Piątek, 16 sierpnia 2013 · dodano: 24.10.2013 | Komentarze 0

Głosi stare powiedzenie: Polak, Węgier dwa bratanki i do miecza i do szklanki, świetna przygoda na koniec dnia, ale od początku. Dzisiaj wstaję w końcu super wyspany, noc chłodna więc i sen lepszy. Rano przekraczamy granicę z Serbią w Batine gdzie jesteśmy koło 11 czyli standardowo przed południem. Przejeżdżamy serbskimi drogami koło 15 km i trafiamy na granicę serbsko-węgierską gdzie po raz pierwszy nasze sakwy muszą zostać otwarte, przynajmniej moje i Tomka. Panowie pytają czy nie przewozimy alkoholu i papierosów. Po uzyskaniu odpowiedzi, że nie puszczają nas dalej. Goście chyba nigdy na rowerach nie jeździli i nie wiedzą co znaczy wyciągnąć wszystko z sakw i zapakować na nowo. Jesteśmy już na Węgrzech, o 12 15 zatrzymujemy się pod drzewkiem i gotujemy spagetti z podłego makaronu z Lidla lub Kauflanda, nie pamiętam już. Przed 14 ruszamy mając 53 km na liczniku, droga jak to na Węgrzech płaska więc utrzymujemy prędkość powyżej 20 km/h. O 19 mamy już prawię 150 km w nogach i dokładnie 100 km do Budapesztu. Wchodzimy w pole kukurydzy celem znalezienia noclegu, w pewnym momencie na przeciw nam idzie pewna Pani, stwierdzam, że pewnie to jej teren i wypada spytać czy możemy się tutaj rozbić. Ciężko się porozumieć ponieważ Pani słabo po angielsku, natomiast ja nie najlepiej po węgiersku (znaczy się wcale), a niemieckiego nigdy się nie chciałem uczyć mimo 3 lat w liceum (odrzuca mnie ten język), mimo to udaje się nam z Tomkiem na szybko odświeżyć parę słów na bieżąco. W końcu mówi, żeby iść za nią. Idziemy kawałek w stronę jakiejś posiadłości, po drodze Pani rzuca świnią kukurydzę za ogrodzone dla nich pole. Minutę potem wkraczamy do jej pięknego ogrodu i domu. Zostawiamy rowery i pokazuje nam, że możemy spać w jednym z pomieszczeń na dole i skorzystać z łazienki. Nie spodziewaliśmy się, że spotka nas takie szczęście tego wieczoru, tym bardziej że brud zalazł nam za skórę już porządnie. Za jakieś 10 minut z treningu piłkarskiego tutejszego klubu Harta wraca 16-letni syn naszej Pani-gospodarza. Z nim jakoś dogaduje się po angielsku, rozmawiamy chwilę, okazuje się że ma teraz wakacje ( w sumie logiczne skoro jest sierpień) a zwykle uczęszcza do szkoły w Budapeszcie. Po przez swoją mamę proponuje nam kolację, po 15 minutach dostajemy rewelacyjne kiełbaski, sałatkę warzywno-jajeczną, chleb i wino z własnej wytwórni, które podaje nam mąż, który przyjechał w międzyczasie. Przyjechał z Budapesztu gdzie mają swój sklep. Również trochę po niemiecku, trochę po angielsku próbujemy coś pogadać. Wino było wyśmienite, rewelacyjne !!! Po kolacji każdy idzie wziąć prysznic. Napisałem dla tej przemiłej rodziny kartkę z podziękowaniami, którą mam nadzieję syn przetłumaczy. Pojedzeni i czyści możemy śmiało jechać do Budapesztu... Idziemy spać.

czarne

podobny do mojego Fevera

Serbia

symbolicznie

dom gospodarzy

wino własnej roboty

żeby nie było, że pożarłem wszystko sam

nie dorobiłem tej ręki w paincie, to Tomek sięga po mięsiwooo

Kategoria Grecja Bałkany 2013, Wycieczki

DST 136.00km
Czas 06:37
V_AVG 20.55km/h
V_MAX 43.00km/h
Sprzęt GT Avalanche 1.0
Aktywność Jazda na rowerze

Dzień 31 - Republika Hrvatska - Osijek

Czwartek, 15 sierpnia 2013 · dodano: 24.10.2013 | Komentarze 0

Noce, a zwłaszcza poranki są coraz chłodniejsze dlatego śpi się lepiej i ciężej zebrać się z „łóżka”. Dzisiaj w planach nie było kompletnie nic, generalnie kierowaliśmy się w kierunki Osijek rozważając czy będziemy tam wjeżdżać. Droga dzisiaj zupełnie płaska dlatego kilometry wpadają gładko. Poza zakupami w Lidlu, a potem w Kauflandzie nic się nie działo. Pod Lidlem w trakcie II śniadania Tomek patrzy na mapę i rzuca propozycję żeby zahaczyć jeszcze o Serbię ponieważ jest taka możliwość i nie nadłoży nam to drogi. Ja przyjmuję propozycję bardzo pozytywnie, Paweł też. Co prawda przejeżdżamy tam jakieś 20 km ale zawsze coś łykniemy na zachęte żeby wrócić do tego kraju. Tym samym nasz dorobek powiększy się do 12 państw na trasie. O 15 20 wjeżdżając do Osijek mamy 115 km na liczniku, więc jest to dystans pozwalający na całkowity luz. Miasto okazuje się być super klimatyczne, genialna kładka pieszo – rowerowa przez rzekę, ścieżki dla bikerów i strasznie dużo ludzi jeżdżących na rowerach w każdym wieku. Być może to za sprawą 3 dniowego festiwalu, który odbywa się tu co roku jak mówi mi jeden Chorwat, gdy go spytałem co się tutaj dzieję. Dzisiaj był pokaz deskorolkowców na rampach,a wieczorem koncert. Dzisiaj ma być muzyka elektroniczna, jutro RAP, pojutrze Punk Rock. Gdybym był tutaj w sobotę, na pewno nie opuścił bym koncertu. Chciałem wejść pooglądać konkurs na rampie lecz nim się zdecydowałem okazało się, że za 30 minut się kończy. Miasto płynie swoim tempem, bardzo dużo młodych ludzi. Bardzo fajna końcówka dnia, leżymy i słuchamy muzyki elektronicznej, chillout ...

Chorwacka Ada

ładne grafiti

rakietaaaaaa

super kładka

festiwal

Kategoria Grecja Bałkany 2013, Wycieczki

DST 132.58km
Czas 06:37
V_AVG 20.04km/h
V_MAX 57.50km/h
Sprzęt GT Avalanche 1.0
Aktywność Jazda na rowerze

Dzień 30 - Bośnia i Hercegovina - ostatni dzień

Środa, 14 sierpnia 2013 · dodano: 23.10.2013 | Komentarze 0

Nocleg za szkołą okazał się całkowicie bezpieczny. Podczas tej wyprawy Chorwację odwiedzimy po raz drugi. Dzisiaj nie mieliśmy żadnego konkretnego celu poza zbliżeniem się do granicy. O 8 jesteśmy już gotowy i ruszamy. Droga dzisiaj do łatwych nie należała, pierwsze 70 km, gdzie były trzy kilkukilometrowe podjazdy, no ale również i świetne zjazdy. O 1430 mamy już 90 km na liczniku, więc robimy przerwę i pijemy z Tomkiem piwko, które kupił na Paweł, kolejne do kolekcji „Tuzlanskie”. Ogarnia nas straszny zastój, ja i Paweł ucinamy sobie drzemke na ławce, natomiast Tomek czyta książkę. Zastój trwa do 16 30, jedziemy dalej.Wjeżdżamy na chwilę do miasta Srebrenik, kupujemy piwelko na wieczór i rozbijamy się w super miejscu za miastem w szczerym polu. Etap bośniacki był bardzo ciekawy i piękny, z perspektywy czasu gdy teraz przepisuję wypociny z zeszytu wydaje mi się, że był to najfajniejszy etap tripa.

drugie śniadanie

Kategoria Wycieczki, Grecja Bałkany 2013

DST 123.71km
Czas 06:44
V_AVG 18.37km/h
V_MAX 62.50km/h
Sprzęt GT Avalanche 1.0
Aktywność Jazda na rowerze

Dzień 29 - Sarajevo

Wtorek, 13 sierpnia 2013 · dodano: 23.10.2013 | Komentarze 0

Jak zapewniał nas Micio, noc była bardzo przyjemna, spaliśmy na dość dużej wysokości więc temperatura do spania była super. Wstajemy o 7, jak zwykle przepakunki w sakwach, śniadanie, gorąca herbata, pamiątkowe zdjęcie z Micio i o 845 wyjeżdżamy do Sarajeva, gdzie mamy około 90 km. Micio mówił, że najpierw będzie 3 km podjazdu (up), potem 10 km zjazdu (down) i później fallat czyli równa droga. Powiedzmy, że mniej więcej się sprawdziło. Około 12 30 wyjeżdżamy kilkukilometrowym podjazdem na przełęcz na wysokość 1100 m.n.p.m. Dzisiejsza droga to kontynuacja drogi przez PN Sjuteska, piękna drążona w skałach droga z efektownymi tunelami i krystalicznie czystymi rzeczkami. Zjeżdżamy z przełęczy 8 km i o 15 00 jesteśmy w Sarajevie. Zwiedzanie z rowerami nie jest łatwe i przyjemne więc musieliśmy ograniczyć się do powierzchownego spacerowania po starym mieście. Stolica odbiega bardzo od reszty kraju, na jednej z klimatycznych uliczek silimy się zimnym piwkiem. Mnóstwo turystów, i miłe zaskoczenie ze strony żeńskiej części tego kraju. Kobiety BIH wskakują na drugie miejsce mojej tajemniczej listy przed kobietami z Macedonii, a za kobietami z Kosova. Na wyjeździe z miasta naszą uwagę przykuwa cmentarzysko sporych rozmiarów, na jednym terenie groby chrześcijan i muzułmanów. Mniej więcej 20 km za Sarajevem rozbijamy się za starą szkołą, nie wiem czy byliśmy śledzeni ale po chwili przyjeżdża dwóch młodych chłopaków na rowerach, 10 minut później jest ich już pięciu. Bardzo szczere i prawdziwe chłopaki, widać u nich ogromne zaciekawienie naszymi osobami, słychać jak między sobą rozmawiają próbując w kilku ułożyć jakieś zdanie po angielsku, Bardzo sympatyczne chłopaki, wszystkich ich imiona zaczynały się na literę A.

got yaa hihi

Sarajevo na kilku zdjęciach niżej

chyba najfajniejsza kładka jaką widziałem :)

przykry widok z okien

fascynująca partia szachowa, nie odbyło się bez kłótni między graczami

zbiorowa mogiła

jedno z ulubionych ...

Kategoria Wycieczki, Grecja Bałkany 2013

DST 83.54km
Czas 04:41
V_AVG 17.84km/h
V_MAX 57.50km/h
Sprzęt GT Avalanche 1.0
Aktywność Jazda na rowerze

Dzień 28 - Bośniackie ranczo u Micia

Poniedziałek, 12 sierpnia 2013 · dodano: 22.10.2013 | Komentarze 2

Dzisiaj stuknęło 3 tysiące kilometrów odkąd wyjechaliśmy z Krakowa. Dzisiejszy dzień był bardzo ciekawy. Od rana jedziemy grubymi podjazdami w stronę Sarajeva, chcieliśmy jak najszybciej to możliwe dotrzeć do jakiegoś campingu w okolicy i naładować wszystkie urządzenia. Około 11 mamy już 40 km na liczniku więc jest bardzo dobrze, zważając na to, że jedziemy głównie pod górę. Widoki zaczynają robić się piękne gdy wjeżdżamy do Parku Narodowego Sjuteska. Zaczyna się bardzo długi zjazd gdzie udaje się nam przejechać przez ledwo tydzień temu otworzony tunel o długości 2109 metrów. Tunel piękny, widać że ledwo został oddany do użytku. Dowiadujemy się o tym od właściciela free campa Micio, u którego się zatrzymujemy ponieważ oferuje nam darmowy nocleg na jego terenie, elektryczność oraz łazienkę oczywiście za darmo. Gość ma 48 lat większość roku mieszka w Toronto skąd wysyła i handluje butami do Pakistanu. Ma córkę i syna w naszym wieku. Przyjeżdża tutaj na parę miesięcy w roku i prowadzi restaurację dla przyjeżdżających turystów. Jednymi z turystek były Mary K (Maria Katarzyna) i Asia. Ta pierwsza mieszka w San Francisco, natomiast Asia w Chicago, choć jej rodzice są Polakami. Jesteśmy tutaj już przed 16 więc siadamy przy stoliku i relaksujemy się chłonąc niesamowity klimat tego miejsca. Kolejny ciekawy człowiek, którego przyszło nam spotkać podczas naszej podróży. Micio nie lubi miasta i stylu życia, który ma tam miejsce, gdy tylko może przyjeżdża właśnie w to piękne miejsce. Patrząc na tego człowieka, chciałbym odnaleźć takie miejsce w swoim życiu, bez pośpiechu i zmartwień. Świetny dzień !

przepiękny kraj

z Mary K i Joanną

Mary K, Micio, Joanna

Kategoria Grecja Bałkany 2013, Wycieczki

DST 103.60km
Czas 05:52
V_AVG 17.66km/h
V_MAX 56.50km/h
Sprzęt GT Avalanche 1.0
Aktywność Jazda na rowerze

Dzień 27 - Croatia - Dubrovnik

Niedziela, 11 sierpnia 2013 · dodano: 22.10.2013 | Komentarze 0

Dzisiejszy dzień obfity był w podjazdy, zarówno w Chorwacji jak i po przekroczeniu granicy z BIH. O 9 jesteśmy już w Dubrovniku, droga i widoki po drodze do tego miasta – fenomenalne. Parkujemy rowerami na parkingu, spinamy j, zabieramy co cenne i rozdzielamy się: ja z Tomkiem i Paweł osobno. Z powrotem widzimy się o 12 na parkingu. Dubrovnik piękny, niestety jest niedziela i liczba turystów jest ogromna więc chodzenie po mieście odbywa się w ścisku. Wymieniam 10 euro za co w zamian dostaję 73 kuny. Idziemy do sklepu, zdecydowanie najdroższego w jakim przyszło mi kupować i kupujemy co niezbędne do życia czyli picie oraz ciastka.Wracając z tego na prawdę pięknego miasta, zahaczamy o plażę chorwacką, która u mnie wygrała konkurs najładniejszego wybrzeża i plaży, mimo że woda była najzimniejsza. Chwilę się kąpiemy i jedziemy do granicy w Ivanicy jakieś 10 km. Strażnik na granicy woła Pawła do siebie i rozkazuje mu skasować zdjęcie znaku oznajmiającego, że jesteśmy w Bośni i Hercegovinie. Następnym celem jest Trebinje, w którym chcemy się zatrzymać, dychnąć deczko i zjeść co nieco. Tomek nie znając waluty wymienia 300 km. Idą z Pawłem do sklepu i wychodzą w euforii, że ceny są super. Pytam skąd wiecie skoro nie znacie przelicznika. Tomek uważa, że będzie to mniej więcej 1:1 z polskim złotym, ja natomiast mówię, że 1:2,5. Wysyłamy sms do Polski i okazuje się, że 1 km=2,15 zł czyli ceny są okej. 300 km było lekką przesadą dlatego Tomek zapewne wymieni to na inne waluty w Sarajevie. Każdy robi drobne zakupy i jedziemy nad rzekę czystą jak łza i wcinamy co mamy. Po posiłku myjąc menażkę, moim oczom ukazuje się elegancik ze szczypcami, dobrze, że mnie nie dziabnął bo byłby znak. Apropo zwierząt to uratowałem kolejnego, czwartego już żółwia, tym razem bośniackiego żółwia. Jutro zamierzamy rozbić się na campingu, który oznaczony jest na mapie przed Sarajevem. Stolica BIH mamy nadzieję, że warta zobaczenia. Będzie to trzecia stolica na literę S : Sofia – Skopje – Sarajevo. Do usłyszenia jutro !

Dubrovnik - widok z góry

idze rak nieborak, jak ugryzie będzie znak :)

już BIH

Kategoria Grecja Bałkany 2013, Wycieczki

DST 109.84km
Czas 05:40
V_AVG 19.38km/h
V_MAX 60.50km/h
Sprzęt GT Avalanche 1.0
Aktywność Jazda na rowerze

Dzień 26 - Zatoka Kotorska - Czarnogóra

Sobota, 10 sierpnia 2013 · dodano: 21.10.2013 | Komentarze 3

Wstajemy tak samo jak w ciągu kilku ostatnich dni czyli 6 30. Od rana już niebo było bardzo ciemne i czuć było w powietrzu straszną duchotę. Taka aura towarzyszyła nam przez cały dzień, kiedy to czarne chmury wisiały nad Czarnogórą, aż w końcu gdy masakrycznie nas zlało w Chorwacji. Drogi Czarnogóry wzdłuż wybrzeża to zazwyczaj 7% podjazdu albo 7% zjazdu, rzadkością jest płaski odcinek. Niestety nie są one przystosowane do jazdy rowerem, profil dróg jest bardzo ładny jednak brak na nich poboczy a jezdnia jest wąska. Przed przyjazdem do tego kraju nie zdawałem sobie sprawy, że jest to państwo aż tak oblegane przez turystów, niesamowite są korki i zazwyczaj popołudniem ruchem kieruję policja, a gdy zdarzy się wypadek cały ruch staje w gigantycznym korku. Między 9 a 10 zjeżdżamy do marketu, a następnie na plażę żeby zjeść i skosztować wybrzeża, w którym woda była nieco zimniejsza niż wczoraj. Kierujemy się nad Zatokę Kotorską, która w obwodzie ma około 47 km, objeżdżamy ją podziwiając piękne widoki. Około godziny 18 przekraczamy granicę z Chorwacją i znowu jesteśmy w UE, Chorwaci przystąpili do wspólnoty początkiem lipca. W Chorwacji jestem już drugi raz w tym roku, pod koniec kwietnia byłem tydzień na Wyspie Pag. Chorwacja to 10 kraj naszej wyprawy, zostaje jeszcze Bośnia i Hercegovina i jej stolica Sarajevo. Dzisiaj też szczególny dzień dla mojej mamy i Mariusza, którego poślubiła, szczęścia życzę !!! Chorwacja przywitała nas straszną ulewą, ponad godzinę chowaliśmy się pod tropikiem namiotu, nawet zatrzymała się przy nas policja zdziwiona czemu trzech gości kuca pod tropikiem (musiało śmiesznie wyglądać). Byee

nie wiem o co z tymi ptakami chodzi <myśli>

wąskie drogi...

w jednej ręce kamerka, w drugie aparat - leciał na prawdę nisko

ten oliwkowy samochód z rejestracją PL należał do młodego fana motoryzacji

wszystko mokre po ulewie

Kategoria Grecja Bałkany 2013, Wycieczki

DST 96.97km
Czas 05:37
V_AVG 17.26km/h
V_MAX 42.00km/h
Sprzęt GT Avalanche 1.0
Aktywność Jazda na rowerze

Dzień 25 - Skhoder (Albania) + Montenegro

Piątek, 9 sierpnia 2013 · dodano: 20.10.2013 | Komentarze 0

Wstajemy o 6 30 i znowu żmudny proces składania namiotu i reorganizacji sakw. Około 9 jesteśmy w mieście rowerów i klaksonów Skhoder. Mnóstwo ludzi, których środkiem komunikacji jest rower, starzy – młodzi, panowie-panie. Wszyscy wszędzie pedałują. Miasto jedno z większych w Albanii, co widać po liczbie ludzi czy chociażby budownictwie na wyższym poziomie oraz ilości samochodów.Te ostatnie posługują się ciągle klaksonami, na powitanie, na pożegnanie, o pełnej godzinie, kwadrans po, a żeby po prostu zatrąbić, jest to na porządku dziennym jak sport narodowy... Tomek z Pawłem idą na kawę, potem robimy jakieś zakupy i idziemy do tawerny na rogu żeby zjeść coś tutejszego. Ja zamawiam „tasqebape” czyli jak się potem okazało zupę z mięsem wołowym, coś w stylu gulaszu, tylko że jest samo mięso w tłustej zupie + 4 kromki chleba i oczywiście woda, która podawana jest do wszystkiego za darmo (nawet do kawy). Pojedzeni jedziemy do granicy z Czarnogórą, do której docieramy standardowo około południa. Niesamowity korek na oko ze 2 km, który żwawo omijamy i jesteśmy już w kolejnym dziewiątym kraju naszego tripa. Tuż za granicą spotykamy Agatę i Tomka ze Świnoujścia, którzy wzięli rowery i pojechali autokarem do Chorwacji i jeżdżą po wybrzeżu, chcąc zjechać w tutejsze góry. Rozmawiamy koło 20 minut na poboczu, wymieniamy się wrażeniami z podróży, robimy pamiątkowe zdjęcie i spadamy dalej w kierunku miasta BAR, w którym chcemy zwiedzić stare miasto. Płacimy po 2 euro i zostawiamy rowery na dole i idziemy oglądać ruiny miasta. Bardzo fajny element dnia jako, że mało zwiedzamy w końcu mogliśmy spokojnie skupić się na oglądaniu tego co zostało po tym mieście. Po zwiedzaniu przyszedł czas zobaczyć wybrzeże Czarnogóry i kamieniste plaże. Jest to region bardzo turystyczny, dlatego jest mnóstwo turystów, w tym również Polaków. Sporo także sakwiarzy. Idziemy na plażę, na chwilę wchodzimy do wody i zbieramy się żeby znaleźć nocleg jako, że było już po 19, a trzeba było wyjechać poza miasto. Czarnogóra to kolejny kraj z pięknymi widokami i ładnym wybrzeżem. Byee !!!

menu ...

Skhoder

tu też

sie działo

tak się cieszą na nasz widok albańskie kobietki

Czarnogóra

Agata i Tomek ze Szczecina

nawet malucha znaleźliśmy

trzecie z czterech wybrzeży tej wyprawy - Czarnogóra

taka franca się czaiła na namiocie

nocleg w ładnym miejscu

Kategoria Grecja Bałkany 2013, Wycieczki

DST 111.85km
Czas 05:18
V_AVG 21.10km/h
V_MAX 56.00km/h
Sprzęt GT Avalanche 1.0
Aktywność Jazda na rowerze

Dzień 24 - Albania dzień 2 - wybrzeże

Czwartek, 8 sierpnia 2013 · dodano: 17.10.2013 | Komentarze 0

Wstajemy o 6 30 i idziemy do pobliskiej rzeczki zrobić pranie i umyć się. Jako, że dużo rzeczy się uzbierało do prania, mój rower bardziej przypominał suszarkę na ubrania. Woda w rzece lodowata, ale za to bardzo czysta. Dzisiejszy dzień bez większych rewelacji, generalnie jest tutaj bardzo duży problem z kupieniem pieczywa. W trzech sklepach nie ma więc próbuję zdobyć pieczywo w restauracji przy autostradzie AUTOGRILL. Przy wejściu widzę, że mają bułki więc to dobry znak, dogaduje się z kelnerem i kupuję 10 bułek za 100 leków. Wyszło 30 groszy za bułkę, a były one przepyszne. Jemy śniadanie i jedziemy dalej. Okazuje się, że już wczoraj źle pojechaliśmy i kierujemy się w stronę wybrzeża więc dojeżdżamy już do miasta Lazahi i jedziemy na plażę. Jako, że o 15 mamy już 80 km na liczniku można wyluzować. Ja zostaję na plaży, a Tomek z Pawłem idą poszukać jakiejś knajpy celem posilenia się. Plaża pełna ludzi na całej długości, morze równie ciepłe jak w Grecji, lecz plaże tutaj nieco brudniejsze. Pływam, pilnuję rowerów i czytam książkę Agaty Christie „Pasażer do Frankfurtu”. Po 18 zbieramy się z plaży i jedziemy w kierunku miasta Skhoder, a jutro przekraczamy granicę z Czarnogórą. Rozbijamy się na bocznej drodze na jakiejś betonowej płycie, prawdopodobnie to bunkier. Pod koniec dnia przy wyjeździe z plaży trzy kobiety z Włoch jadące jakimś dużym samochodem krzyczą do nas, pozdrawiają i pytają skąd ty mieszkasz. Dzisiaj przy rozkładaniu namiotu otwieram zakupione rano albańskie chrupki w których w foli wielkości kapsla znajduje się ogromną chusta w róże. Jak ktoś to spakował do tej folijki nie mam pojęcia .

konstrukcyjne nachylenie poprzeczne

Ja nie dałem rady, była lodowata. Na zdjęciu Paweł

w tle widać AUTOGRILL

Albańskie wybrzeże, jedno z czterech podczas wyprawy

Kategoria Grecja Bałkany 2013, Wycieczki

DST 103.00km
Czas 06:15
V_AVG 16.48km/h
V_MAX 54.50km/h
Sprzęt GT Avalanche 1.0
Aktywność Jazda na rowerze

Dzień 23 - Albania - piękne górskie krajobrazy

Środa, 7 sierpnia 2013 · dodano: 17.10.2013 | Komentarze 2

Dzisiejszy dzień to znowu przekraczanie kolejnej ósmej już granicy, tym razem z Albanią. Ten dzień miał niesamowitą końcówkę, ale od początku. Wstajemy wczas o 630, pakujemy się i jedziemy do miasta Prizren jeszcze w Kosovie. Pani z Dąbrowy Górniczej mówiła, że warto tylko trzeba mieć trochę czasu i wiedzieć gdzie iść. My za bardzo nie wiedzieliśmy, dlatego z grubsza pochodziliśmy trochę po mieście i usiedliśmy w pizzerii żeby zjeść. Zamawiamy każdy po pizzy (smacznej i taniej) a chłopaki standardowo po espresso. Zgodnie z tradycją granicę przekraczamy koło południa. Dość sprawna kontrola i jesteśmy już w ósmym państwie na naszej drodze. Kierujemy się do miasta Kukes, autostradami bo jak powiedział nam Besso i jego ojciec nie będzie żadnego problemu z policją a będą piękne widoki. W razie problemów z policją kazali dzwonić do nich. Nie znamy waluty w Albanii, ale ceny ponoć mają być przyzwoite. Wjeżdżamy do Kukes, widoki po drodze rewelacyjne, przepiękne, Albania póki co biję na głowę pozostałe kraje do tej pory. Miasto dziwne, jakby opuszczone, wypłacam tutaj 1000 leków i robię niezbędne zakupy czyli albańskie pyszne piwko, fante oraz 750 g Choco w słoiku ponieważ się skończył, a bez tego artykułu nie wyobrażam sobie tej podróży. Odpoczywamy godzinę, spożywamy posiłek i wyjeżdżamy na autostradę w stronę miasta Skhoder. Z każdym metrem dalej widoki jakby rywalizowały ze sobą w konkursie piękności. Wspinamy się kilkanaście kilometrów serpentynami do góry. Chwilę po wyjeździe z Kukus na moście zaliczyłem premię lotną ponieważ zagapiłem się i wpadłem w dziurę w chodniku takiej wielkości, że przednie koło wpadło tam całe a ja przeleciałem 2 metry do przodu. Na szczęście tylko trochę krwi z kolana i uda, nic poważnego, psikam to lekiem na ząb, który wiozę od Bułgarii (zawiera 96% spirolu) więc powinien to skutecznie odkazić. W pewnym momencie podjazdu jest znak, że za 9 kilometrów jest tunel, znowu nie wiemy czy długi i przede wszystkim czy oświetlony. Uwierzcie, że jazda nieoświetlonym tunelem jest jak rosyjska ruletka i przyśpiesza tętno kilkukrotnie. W końcu docieramy kilkaset metrów przed tunel i okazuje się, że ma on długość 5,8 km. Wyciągamy czołówki i zapalamy tylne lampy. Robimy to przy sklepiku na poboczu gdzie od właściciela dostajemy zimniutką wodę. Gotowi jedziemy lecz 200 metrów przed tunelem stoi policjant i próbuję wytłumaczyć, że rowerem nie można przejechać. Na szczęście w innym przydrożnym sklepiku młody chłopak zna parę zdań po angielsku i mówi, że nie możemy przejechać rowerami, że musimy przejechać z jakimś samochodem pakując do niego rowery. Pytam jak mamy to zrobić i czy Pan policjant nie może jakoś pomóc. Po chwili policjant pokazuje ręką żebyśmy szli za nim, na szczęście w stronę tuneli, mówi co chwila coś do krótkofalówki. Idziemy kawałek i zaraz dołącza do nas drugi policjant pokazując, że jest okej i żeby czekać. Zaczęliśmy z nimi sympatycznie rozmawiać o dziwo w większości gestykulując i szło to bardzo dobrze. Gdy spytali przez jakie państwa jedziemy Tomek im odpowiedział i przy każdym państwie mówili BRAWO. Pytali Tomka skąd ma strupy na rękach, a mnie czy jestem muzykiem, pokazując na tatuaże. Mimo, że oni są Albańczykami a my Polakami i żaden nie znał języka drugiego to śmiechu było co niemiara i na dodatek wszystko bylo jasne. Po około 10 minutach przyjeżdża Nissan Navara, mówią żebyśmy pakowali rowery na pakę i wsiadali, że przewiozą nas przez tunel. Tomek z Pawłem siadają w samochodzie, a ja zostaję z rowerami na pace asekurując żeby czasem nie wypadły. Niesamowita sprawa, wyobraźcie sobie taką sytuację w Polsce lub na zachodzie Europy. Zapewne dostalibyśmy w najlepszym wypadku wysoki mandat a w najgorszym skończyli w areszcie, a tutaj ?? Każdy chce pomóc ! Świetne doświadczenie. 5,8 km jedziemy w 5 minut, dziękujemy Panom z obsługi autostrady i jedziemy parę kilometrów zjazdem, musimy znaleźć miejsce do spania bo robi się ciemno. Zjeżdżamy na miejscowość FUN i rozbijamy się kawałek za zjazdem przeprawiając się przez rzekę mostem, który powinien być pokazany w programie „ Inżynieria ekstremalna” na Discovery. 3 pręty wzdłuż, a na nich deski, krzywy ale jakże piękny i na szczęście stabilny. Kolejny dzień pełen wrażeń!!!
ciekawy most

oraz pomnik

Prizren

świetny zakład ...